Te oud, te lelijk, te veel van dit, te veel van dat
Viel dat even tegen zeg! Een relatie opbouwen gaat niet vanzelf.
Mijn moeder had het me nog gezegd: Je moet geduldig zijn, geduldig zeg ik je!
En je moeder heeft altijd gelijk, werd nog maar eens bewezen. Die spreekwoordelijke klik moet er zijn, dan pas is het de ware. Misschien
Een nieuwe relatie zoeken, een lat-relatie organiseren, een werk van korte duur? Niets van aan, zo ondervond ik snel.
Na de scheiding heb je zoiets van: Wat heerlijk die rust, die kalmte. Meer van dat alstublieft!
Maar alleen is maar alleen en met twee is leuker! Maar de jaren komen en het plezier in het bruisende uitgaansleven gaat. Het koude zweet breekt uit! Wat gedaan ?
Nog maar eens naar mijn ma hollen? Neen, want van het internet heeft die weinig kaas gegeten, laat staan dat ze een computer aan en af kan zetten.
En het internet, laat dat nu net de oplossing zijn! Zo gefikst dacht ik, vanuit mijn luie zetel. Eerst toch nog even gedacht van mijn luie krent op te heffen en in mijn vriendenkring op jacht te gaan naar een relatie. Maar diegene die ik wel kan pruimen zitten allemaal in de fase van huisje, tuintje, beestje. Dan maar een matennaaier zijn, misschien letterlijk? Neen, dank u!
Ah, de wondere wereld van het wereldwijde web. Keuze genoeg! Een datingsite uitkiezen, wat interessante info erbij, fotootje erop en klaar is kees. En nu wachten maar lat-relatieke in aantocht?
Ja hoor: al snel bijten de vissen: Vette vissen, grote vissen, mooie vissen, exotische vissen Wat een weelde, ik ben populair! Maar waar is die klik? Geduld! Ja ma
En dan heb je beet!
Oei, maar daar komen de eerste vervelende vragen al.
Niet echt vervelend, dat niet, maar alleszins moet er over nagedacht worden.
Praten is de boodschap!
-Kom je bij mij wonen of ik bij jou?
-Of gaan we latten? Je weet wel, een lat-relatie...
-Heb je kids? Jij wel misschien ?
-Wat denk je over dit, wat denk je over dat?
Time-out! Even mijn moeder raadplegen Neen, toch niet.
Ik ben groot genoeg om zelf te beslissen, maar zal een beetje water
bij de wijn moeten doen.
En dan was hij daar: de klik. Eindelijk ! Dank u ma!
We kozen voor een lat-relatie, best niet slecht
in het begin... Een weekendje hier en een weekendje daar.
Maar de weekendjes hier waren we samen en de weekendjes daar was ik alleen.
Oei, ze had een hobby. Wie hobby, wat hobby, waar hobby? Kitesurfen noemen ze dat tegenwoordig. En waar doe je dat? Exact, aan de kust Niet bij de deur dus. Maar waarom vroeg ze me niet mee?
Wat doet een mens dan maar uit verveling: Surfen, o ironie, op het internet. Bij haar thuis dus, op haar computer. Een goed idee? Niet echt bleek, alhoewel achteraf bekeken misschien net wel
Ik weet niet of hij klaar is voor een losgeslagen bende dolle meiden zoals jullie. Dat stond er letterlijk in het mailtje. Een mailtje aan haar vriendinnen. Schaamde ze zich? Neen, ze was bang. Bang dat het fout zou gaan met die lat-relatie. Nog meer praten was dus de boodschap!
En dat deden we dan maar, vooral veel praten tijdens die lange tochtjes naar de kust. En veel praten met die gekke bende viswijven! Ons moeder inclusief
REACTIES: In een woord gezegd,fantastisch. Hoe je dit onder woorden brengt,petje af ik zou het niet beter kunnen.Al wat hier in beschreven staat heb ik meegemaakt en maak ik nog mee, exact zoals het hier verwoord staat. Doet goed om dit eens te lezen. M.V.G
Door Crols Ludwig uit Arendonk
------------------------- Het is altijd te ... Vanaf het moment dat het te is is het al fout ... Mensen waar de natuur gunstig gezind was zullen steeds een voordeel hebben en zij die dit weten zullen het zeker gebruiken misbruiken.
De mens kijkt steeds naar het uiterlijke zijn. Wat verlangt hij naar die andere om hem heen ...
Hoe erg is het vaak met de gevolgen van een scheiding te zitten - eenzaam tussen de muren van je huis. In het begin denk je inderdaad dat de vrijheid enige soelaas zal brengen... De stress en de drukte van elke dag verplichtingen steeds bezig zijn.
De tijd verglijdt de dagen naar later uren maanden jaren die voorbijgaan en voor je het weet ben je een pak ouder.
Je moet een keuze maken na verschillende malen afgewezen te zijn of geen enkele reactie gekregen te hebben want - inderdaad - negeren is ook iets wat in is tegenwoordig.
Op de duur weet je het ook allemaal niet meer. Je gelooft er niet meer in en als je terugdenkt aan het verleden dan snap je absoluut niet hou je alles vroeger gefixt hebt.
De volle maan en de sterren stralen hoog aan de hemel maar geen enkele ster die valt... Wat zal de toekomst brengen? Geen mens die het weet ... en intussen blijf je maar verder modderen met alle dingen waarmee je al een poos bezig bent... dit omdat het moet je in een systeem zit en moet overleven...
Je hebt steeds een keuze maar kies je ook of blijf je vasthouden aan wat je hebt... Zal er ooit iets veranderen? Zal de toekomst rooskleurig zijn? Ik heb er geen idee van en zie wel wat er komt. Wanneer je het minst iets verwacht komt het misschien toch. Ik wens mezelf een beetje succes en wat geluk toe ...
