DIEN AVOND EN DIE ROZE
k Heb menig uur bij u
gesleten en genoten,
en nooit en heeft een uur met u
me een enklen stond verdroten.
k Heb menig menig blom voor u
gelezen en geschonken,
en, lijk een bie, met u, met u,
er honing uit gedronken;
maar nooit een uur zo lief met u,
zo lang zij duren koste,
maar nooit een uur zo droef om u,
wanneer ik scheiden moste,
als het uur wanneer ik dicht bij u,
dien avond, neergezeten,
u spreken hoorde en sprak tot u
wat onze zielen weten.
Noch nooit een blom zo schoon, van u
gezocht, geplukt, gelezen,
als die dien avond blonk op u,
en mocht de mijne wezen !
Ofschoon, zo wel voor mij als u,
-wie zal dit kwaad genezen ?
een uur bij mij, een uur bij u,
niet lang een uur mag wezen;
ofschoon voor mij, ofschoon voor u,
zo lief en uitgelezen,
die roze, al was t een roos van u,
niet lang een roos mocht wezen,
toch lang bewaart, dit zeg ik u,
t en ware ik t al verloze,
mijn hert drie dierbre beelden: U,
DIEN AVOND EN DIE ROZE Meer info, klik hier
REACTIES: ------------------------- Prachtig gedicht en het verwoordt wat ik ook ooit voelde Tot op de dag dat zij dacht dat het elders beter was Een verliefd mens kan zich vergissen : het komt niet altijd van twee kanten. Liefde is blind Door Steven uit Lovendegem
